LOSKOMEN VAN DE ZELFVOORZIENENDE VROUW
๐๐ค ๐ณ๐ข๐ ๐๐๐ญ ๐๐ฅ๐ฌ ๐๐ ๐ ๐ซ๐จ๐จ๐ญ๐ฌ๐ญ๐ ๐ฎ๐ข๐ญ๐ง๐จ๐๐ข๐ ๐ข๐ง๐ ๐ข๐ง ๐ฆ๐ข๐ฃ๐ง ๐ฅ๐๐ฏ๐๐ง ๐ญ๐จ๐ญ ๐ง๐ฎ ๐ญ๐จ๐. En toch voelt het zo anders dan alle uitdagingen die ik eerder in mijn leven heb mogen ervaren.
Los komen van HAAR!
Van dat deel in mij dat zich identificeerde met zelfvoorzienend zijn.
ZELF doen.
ZELF sturen.
ZELF manifesteren.
๐๐ข๐ ๐ฏ๐ซ๐จ๐ฎ๐ฐ ๐ณ๐ข๐ฃ๐ง ๐ฐ๐๐๐ซ ๐๐ ๐ก๐๐ฅ๐ ๐ฐ๐๐ฌ๐ญ๐๐ซ๐ฌ๐ ๐ฐ๐๐ซ๐๐ฅ๐ ๐ฏ๐ซ๐จ๐ฎ๐ฐ๐๐ง ๐ง๐๐๐ซ๐ญ๐จ๐ ๐ฅ๐ข๐ฃ๐ค๐ญ ๐ญ๐ ๐ฐ๐ข๐ฅ๐ฅ๐๐ง ๐๐ฎ๐ฐ๐๐ง (๐ฆ๐๐ญ ๐ฐ๐๐ญ ๐ฏ๐จ๐จ๐ซ ๐ซ๐๐๐๐ง ๐ณ๐จ๐ฎ ๐ฃ๐ ๐ฃ๐ ๐ฆ๐จ๐๐ญ๐๐ง ๐๐๐ฏ๐ซ๐๐ ๐๐ง); ๐๐ ๐ฏ๐ซ๐จ๐ฎ๐ฐ ๐๐ข๐ ๐ก๐๐๐ซ ๐ฆ๐๐ง๐ง๐๐ญ๐ฃ๐ (!) ๐ฌ๐ญ๐๐๐ญ. ๐๐ข๐ ๐ก๐๐๐ซ ๐๐ข๐ ๐๐ง ๐๐ซ๐จ๐๐ค (!) ๐จ๐ฉ ๐ก๐จ๐ฎ๐๐ญ.
En die vrouw was een lange tijd een uitkomst voor mij. Nou, niet zo zeer voor mij, maar wel voor mijn ego. Want oh wat paste zij naadloos op mijn innerlijk kind pijn. Oh, wat kwam het toch goed uit dat vertrouwen op mijzelf, omdat ik op niemand anders vertrouwen kon, al een tweede natuur voor mij was. En ooooohโฆ..wat was die versie van mij al gewend om voor anderen te zorgen, verantwoording te dragen, het allemaal wel eventjes te fixxen en te regelen. Ik was perfect voer voor deze zogenaamde perfecte vrouw.
En nuโฆ.
Bevind ik mij in een levensfase waarin de schellen mij flink van de ogen zijn gevallen.
Je mag het zien als een gezond stukje persoonlijke ontwikkeling, maar voor mij is het thuiskomen in de waarheid.
Die daar altijd al was!
Hij was daar altijd al, maar ik liet hem niet toe.
Maar dat wat er tussen zat is gebroken. Is voorbij. En zal nooit meer terugkomen.
Want dit proces is, nogmaals, zo anders dan ooit hiervoor.
Het is ZACHT.
Ik voel mij GEDRAGEN.
En dat neemt niet weg dat mijn ego (met al zijn schaduwvrienden) niet zijn best doet. Het is ZO verleidelijk om โevenโ weer terug te grijpen op die oude versie. Het is ZO makkelijk (JUIST omdat het voor die oude versie zo vertrouwd en makkelijk was) om โevenโ gas bij te zetten, de controle te pakken, sturing te geven, manifestatiepower te activeren, mijn eigen wil en emoties te volgen en te vertrouwen op mijn eigen gedachten en zogenaamde intuรฏtie.
Maar โietsโ laat mij iedere keer weer zien wanneer die valkuil zich openbaart.
En datzelfde โietsโ haalt mij er iedere keer waar zachtjes en liefdevol bij weg.
Als een Vader die van je houdt.
Een Vriend die met de beste bedoelingen met je meereist en zo veel beter dan jij weet welk pad je hebt te gaan.
Alsof er een Spirit in je huist die jouw ogen Zijn ogen laat zijn. En jou Zijn bedoelde pad voor jou laat wandelen. Een zo veel beter pad dan dat jijzelf ooit kon bedenken.
๐๐ซ๐ข๐ ๐ข๐ง ๐ฬ๐ฬ๐ง.
๐๐๐ญ ๐ข๐ฌ ๐ฐ๐๐ญ ๐๐ง ๐ฐ๐ข๐ ๐ฆ๐ข๐ฃ๐ง ๐๐จ๐ ๐ข๐ฌ.
En ik ben iedere dag dankbaar voor de vrouw die Hij mij laat worden.